Nevo w Ostatnim wywiadzie finezyjnie tworzy fabułę i przemyślnie przeplata ze sobą wątki. Choć początkowo niektóre wydają się być ze sobą niepowiązane, to ostatecznie wszystkie odpowiedzi pisarza tworzą spójny opis jego życia. Nie jest to bynajmniej pełna patosu proza psychologiczna – w powieści pojawiają się również tematy niemal tragikomiczne, jak opowieść o zgubionej książce o Zagładzie lub historia spotkania autorskiego w jacuzzi. To, co je wszystkie łączy, to lęk i niepewność dotycząca przyszłości pisarza.
Ula Rybicka, „Magazyn Śródziemnomorski Lente”
Eshkol Nevo, „Ostatni wywiad” – recenzja Uli Rybickiej w „Magazynie Śródziemnomorskim Lente”
Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji
O AUTORZE
Eshkol Nevo urodził się w Jerozolimie, imię otrzymał po dziadku, premierze Izraela w latach 1963-1969, a babcia autora urodziła się i wychowała na warszawskiej Pradze. Jest autorem powieści, opowiadań oraz utworów dla dzieci, a także wykładowcą – uczy twórczego pisania w założonej przez siebie szkole. W Polsce ukazały się dotychczas trzy jego książki: Do następnych mistrzostw (2012), Neuland (2014) i Samotne miłości (2016) – wszystkie trzy nakładem Wydawnictwa Muza. Za debiutancką powieść – ארבעה בתים וגעגוע (ang. tytuł Homesick) – otrzymał kilka nagród literackich, był też laureatem nagrody izraelskiego Stowarzyszenia Wydawców aż trzykrotnie, w latach 2005, 2008, 2011. Jego utwory tłumaczono na angielski, francuski, niemiecki, włoski i arabski. Uznawany obok Amosa Oza, Dawida Grosmana i Etgara Kereta za jednego z najwybitniejszych izraelskich współczesnych pisarzy. W Pauzie ukazała się powieść Ostatni wywiad.