„Autor z różnych punktów widzenia analizuje proces emocji i myśli prowadzący do samobójstwa. Narrator przeskakuje pomiędzy głowami ojca i syna, po wielekroć analizując ich zachowania. Zastanawia się, jak życiowa nieporadność prowadzi do kolejnych niepowodzeń, rosnącego poczucia bezradności i zwrotu myśli ku pistoletowi spoczywającemu gdzieś w bagażu. (…) Podobnie do o kilka lat późniejszej powieści Brud, Vann dokonuje próby analizy zachowania człowieka prowadzącego do autodestrukcji i jej wpływu na otoczenie. W Legendzie o samobójstwie proponuje jednak inne spojrzenie i nie sugeruje czytelnikowi rozwiązania. To ważne i podoba mi się.”
- „CzytanieToPrzygoda.pl”
