„„Mój rok relaksu i odpoczynku” nie porusza nieznanych wątków, ani nie poszerza jaźni, jednakże jest na tyle dobrze skrojoną, uniwersalną opowieścią, iż zaprasza do rozmyślań nad kondycją człowieka oraz światem współczesnym. A to całkiem niezły powód, by po nią sięgnąć.”

 – Martyna Okrajni z “ArtPapier”

„Neu­ro­tycz­ny rytm pro­zy Ottes­sy Mosh­fegh spra­wia, że nie­któ­re sce­ny z Moje­go roku relak­su i odpo­czyn­kuprzy­po­mi­na­ją obra­zy Hop­pe­ra. Przy czym jest to Hop­per na lekach, jak boha­ter­ka tej powie­ści. Czy kupu­jesz taki świat przed­sta­wio­ny w dzie­le? Ja nie do koń­ca, cho­ciaż ma swój urok.”

 – “Literatura sautée”

„Opowieść o pogrążonej w depresji młodej Amerykance, która podjęła się próby przespania życia ma świetne literacko momenty, dzieje się tu sporo na poziomie języka (tłum. Łukasz Buchalski), jest komizm, który w zderzeniu z samotnością i smutkiem głównej bohaterki daje odpowiednie efekty w mózgu czytelnika.”

 – Wojciech Szot, “Zdaniem Szota”

„Czy przypadkiem Michel Houellebecq, pisząc „Serotoninę”, nie ściągnął pomysłu od prawie dwa razy młodszej od siebie koleżanki po fachu – Ottessy Moshfegh? Taka przewrotna myśl powracała do mnie, gdy czytałam „Mój rok relaksu i odpoczynku”.

– Maria Fredro-Boniecka, “Vogue Polska”

„Po dwóch miesiącach pandemicznego siedzenia w domu możemy się lepiej wczuć w sytuację głównej bohaterki powieści “Mój rok relaksu i odpoczynku”. To młoda, atrakcyjna i odnosząca sukcesy Amerykanka, która nagle postanawia na rok wypisać się z życia”.

„Otessa Moshfegh, intrygująca pisarka amerykańska młodego pokolenia, jest, jak się okazuje, obdarzona profetycznymi zdolnościami, a pod postacią szybkiego dania do odgrzania w mikrofali serwuje nam królewską ucztę.”

– Magdalena Dubrowska, “Gazeta Wyborcza”