„Tę powieść Starnonego (…) można uznać za odpowiedź na powieści Ferrante, z tym że byłaby to Ferrante à rebours. W neapolitańskiej tetralogii Włoszka opisuje losy kobiet, które wydrapują swoją pozycję w zdominowanym przez mężczyzn świecie. (…) Czytając Wyznanie, miałam wrażenie, że Starnone przygląda się podobnym sytuacjom, ale przedstawia je z innej perspektywy. (…) Ale Wyznanie to żadna podróbka. Tę dobrze skonstruowaną, trzymającą w napięciu historię czyta sie może i lepiej niż ostatnią powieść Włoszki.”
