Rachunek sumienia przeszłości – Kinga Piech na blogu „Dziennik Teatralny” o książce „Kto zabił mojego ojca”
„Kto zabił mojego ojca” nie jest jednak tylko i wyłącznie głosem krytyki wobec francuskiej polityki. Jest także bezpieczną przestrzenią wolną od osądu, a pełną zrozumienia dla osób, które widzą odbicie swojej rzeczywistości w jej treści. Edouard Luis być może nieświadomie napisał książkę, która jest w stanie pomóc nie jednej osobie skonfrontować się z jego własną historią.
Skłania również do refleksji tych, którzy mieli wystarczająco dużo szczęścia, aby nie dzielić tego samego losu co autor. Czy można wstydzić się, że się kogoś kocha? Jak można poznać kogoś, jeśli już nie istnieje?
Kinga Piech, blog „Dziennik Teatralny”
Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji
O AUTORZE
Édouard Louis pochodzi z północnej Francji. Koniec z Eddym, debiutancka powieść Louisa (po polsku ukazała się w 2019 roku), odniosła niebywały sukces: autor otrzymał pierwszą w życiu nominację do Nagrody Goncourtów, jednej z najbardziej prestiżowych nagród literackich na świecie, a książka sprzedała się we Francji w setkach tysięcy egzemplarzy i została opublikowana za granicą w 25 językach. Od tego czasu Louis napisał cztery kolejne, osnute na faktach powieści – wszystkie ukazały się w polskiej edycji w Wydawnictwie Pauza: w 2018 roku poznaliśmy Historię przemocy, następnie Kto zabił mojego ojca (w 2021 roku), Zmagania i metamorfozy kobiety (w 2022 roku) oraz najnowszą Zmianę, której francuska premiera pt. Changer: méthode odbyła się w 2021 roku, a teraz mamy przyjemność zaprezentować ten tekst polskiemu czytelnikowi. Édouard Louis odnosi coraz większe sukcesy, adaptacje jego książek trafiają na deski teatrów na całym świecie, a autor jest zapraszany do udziału w wielu dyskusjach dotyczących problemów społecznych, wykluczenia, a także osób LGBT+. Udziela się również politycznie, protestując przeciwko opresyjnym rządom, przemocy ze strony policji, rasizmowi.
