Paulina Piziorska, autorka kanału “Z Czym To Się Czyta”, rozmawia z Magdaleną Pawłowską, która opowiada o tym, dlaczego uwielbia Wydawnictwo Pauza, a także dlaczego jej się podobała lektura Tirzy autorstwa Arnona Grunberga.

“Wła­ści­wie to już dru­ga książ­ka z krę­gu lite­ra­tu­ry nider­landz­kiej, ude­rza­ją­ca w ton, z któ­re­go wcze­śniej sły­nę­li Austria­cy, Szwe­dzi i Nor­we­go­wie, czy­li w post­ne­oli­be­ral­ną (czy takie sło­wo w ogó­le ist­nie­je?) kry­ty­kę zado­wo­lo­ne­go z sie­bie, syte­go spo­łe­czeń­stwa dobro­by­tu, w któ­rym co krok komuś moc­no sia­da na łeb (…) Grun­berg kom­plet­nie odpu­ścił sobie jakie­kol­wiek tri­ki zna­ne z lite­ra­tu­ry gatun­ko­wej, porzu­cił suspens i oka­le­czył swo­ich boha­te­rów, zabie­ra­jąc im wszel­kie reszt­ki poten­cjal­nej atrak­cyj­no­ści. I chy­ba w ten spo­sób zbli­żył się do perfekcji.“

– Literatura Sautée 

“Niewielkie warszawskie wydawnictwo Pauza stało się sensacją ostatnich dwóch lat, a niemal wszystkie publikowane tu książki są dyskutowane na forum publicznym i trafiają w gusta spragnionych doskonałej prozy czytelników. Holenderska „Tirza”, która zwróciła na Arnona Grunberga oczy całego świata, jest perfekcyjnie przemyślaną i skonstruowaną powieścią o rodzinie, w której środek ciężkości wciąż przesuwa się w inne miejsce. (…) Genialna historia człowieka bez właściwości, którego jedyną ambicją i obsesją staje się córka i kontrola nad jej życiem, nawet dyskretna. Ale to także opowieść o rodzinie, której rozpad następuje nieodwołalnie i o tym, jak ambicje i ukryty lęk mogą zatruć najbardziej nawet zwyczajną egzystencję.“

– Dwutygodnik “Wolna Droga” 

“O książkach od Pauzy pisaliśmy wiele razy i znowu mamy przyjemność patronować wyjątkowemu tytułowi. Tirza to połączenie thrillera z mocną powieścią obyczajową. Dramat rodzinny, którego lektura naprawdę wstrząsa.“

– Wojciech Szot, “Zdaniem Szota” 

“Powieść Grunberga została w Holandii wydana w 2006 roku, a jednak brzmi w naszych czasach jeszcze bardziej aktualnie. Świat wcale nie staje się lepszy, maski poprawności politycznej mają coraz więcej szczelin i pęknięć, zza których jednak, wbrew przewidywaniom, nie widać nawet śladu czegoś nowego. Z tego punktu widzenia wymowa książki – dwanaście lat temu wydająca się być może nazbyt pesymistyczną – dziś brzmi jeszcze bardziej dojmująco.“

– Przemysław Poznański, “Zupełnie inna opowieść”