„Neu­ro­tycz­ny rytm pro­zy Ottes­sy Mosh­fegh spra­wia, że nie­któ­re sce­ny z Moje­go roku relak­su i odpo­czyn­kuprzy­po­mi­na­ją obra­zy Hop­pe­ra. Przy czym jest to Hop­per na lekach, jak boha­ter­ka tej powie­ści. Czy kupu­jesz taki świat przed­sta­wio­ny w dzie­le? Ja nie do koń­ca, cho­ciaż ma swój urok.”

 – „Literatura sautée”