(…) Nasz chłopak to przede wszystkim powieść przerażająca – nie grozą namacalną, a tą codzienną, skrywającą się pod pozorem normalności. Czytelnik z perspektywy dwunastoletniego chłopaka obserwuje rozpadanie się związków, prawd i znanego świata. Trauma powiązana z kłótniami rodziców i ich rozstaniem (co miało miejsce przed główną akcją powieści) zostaje tu przekuta w ślepe niemal uwielbienie dla ojca oraz przywiązanie do brata. Ojciec jest tu postrzegany jako ideał, jego wszelkie przewiny są wypierane lub usprawiedliwiane. Wstrząsające jest zobaczenie niemal na własne oczy, jak łatwo jest wykorzystać przywiązanie i miłość dziecka, które w środowisku pełnym niepewności i przytłaczających emocji szuka jakiegoś punktu oparcia. Gdy to oparcie w ojcu zaczyna być źródłem cierpienia, którego nawet wyparcie nie wymaże, pozostaje tylko brat. Ale i tu czytelnik napotka pewien problem, gdyż z początku brat jest rywalem w walce o atencję i przychylność ojca. Jednak na koniec to właśnie ta więź pozostaje światełkiem w międzyludzkim tunelu. (…)
- Qbuś pożera książki
