Ottessa Moshfegh „Śmierć w jej dłoniach” – recenzja Alicji Piechuckiej w miesięczniku „Nowe książki”
Ten rys feministyczny splata się z aspektem autotematycznym. Zaabsorbowana rozważaniami natury kryminalistycznej, Vesta zaczyna spisywać całą historię, co pozwala jej poczuć się literatką. To oczywiście antidotum na brak kreatywności, na który skazał ją status żony przy mężu, ale także autoironia, z jaką amerykańska prozaiczka przygląda się sobie i swojej pracy. Nieprzypadkowo narratorka wyszukuje w internecie porady nie tylko dla domorosłych śledczych, lecz również dla początkujących autorów i autorek kryminałów. To, co Vesta robi z Magdą i jej wyimaginowanym losem, to nic innego jak chleb powszedni Moshfegh (skądinąd przyznającej się do korzystania z samouczka przy pisaniu Eileen) oraz jej kolegów i koleżanek po fachu. Powieść powinna właściwie być zatytułowana Śmierć w jej głowie, dotyczy bowiem gry wyobraźni i figli, jakie ta ostatnia potrafi płatać tym, którzy tworzą literaturę i sztukę w ogóle. Ze starcia podobnego temu, które staje się udziałem bohaterki Śmierci…, Moshfegh wychodzi summa summarum zwycięsko.
Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji
O AUTORZE
Ottessa Moshfegh urodziła się w Stanach Zjednoczonych, ale pochodzi z rodziny wielokulturowej: jej matka urodziła się w Chorwacji, a ojciec, jest pochodzącym z Iranu Żydem. Być może z tego powodu autorka uważa się za osobę nietypową i od dawna pociąga ją wszelka odmienność, co widać w jej powieściach i opowiadaniach. Moshfegh, uznana przez literackie pismo „Granta” za jedną z najbardziej obiecujących pisarek młodego pokolenia, jest laureatką wielu nagród literackich, między innymi Pushcart Prize, O. Henry Award i Plimpton Discovery Prize.
Za pierwszą powieść, wydaną w 2016 po polsku pod tytułem Byłam Eileen (Wydawnictwo W.A.B., 2015), potem wznowioną w Pauzie w 2024 roku pod tytułem Eileen, autorka była nominowana do National Book Critics Circle Award i do Nagrody Bookera, jak również otrzymała prestiżową PEN/Hemingway Award za debiut. Jej teksty ukazują się w pismach literackich „Granta”, „The New Yorker, „The Paris Review”.
W Pauzie Ottessa Moshfegh „debiutowała” powieścią Mój rok relaksu i odpoczynku (2019), która była już kilkakrotnie dodrukowywana. Kilka miesięcy po premierze powieści, do której okładkę zaprojektowały Sztuczne Fiołki, zaczęła się pandemia i książka idealnie trafiła w gusta czytelników spędzających długie dni w domach tak, jak bohaterka Roku…
W 2021 roku ukazały się opowiadania Moshfegh pod tytułem Tęsknota za innym światem, a w październiku 2023 roku do rąk polskich czytelników trafiła najnowsza powieść autorki, Lapvona. 2024 rok przyniósł nowe wydanie Eileen oraz ekranizację też powieści.
W styczniu 2025 roku ukaże się wydana w USA w 2020 roku powieść Śmierć w jej dłoniach.
Książki Pauzy wspomniane w recenzji
Promocja
