„Ideę 14 opowiadań pomieszczonych w książce Tęsknota za innym światem najlepiej podsumowuje tytuł. Amerykańska pisarka na wiele różnych sposobów zerka w kierunku tylekroć już obśmianego amerykańskiego snu i pokazuje jego rewers: smutnych, zakompleksionych, skrajnie naiwnych ludzi, którym wydaje się, że ich życie tak naprawdę dopiero się zacznie. Że już za chwilę wyciągną swój los na loterii i wszystko będzie inaczej. (…) Osobne słowo należy się też stylowi. Moshfegh nie jest typem pisarki, która dysponuje jakąś wyestetyzowaną, rozwlekłą frazą. Zamiast tego potrafi skomponować tekst jak dynamiczną całość, w której doskonale brzmią niespodziewane, rozładowujące napięcie kontrapunkty, kawałki napisane nad wyraz ostro, błyskotliwie, zabawnie. Udaje jej się w kilku zdaniach zabrzmieć „po swojemu”, zbudować klimat groteski przemieszanej z ironią, humorem i sentymentalizmem. (…) Ten sposób budowania postaci jest charakterystyczny. Pisarka daje nam wgląd w emocje i uczucia bohaterów, które często fundują nam wielką niewygodę. To w pewnym sensie wychodzenie ze strefy własnego komfortu – patrzenie na rzeczywistość z punktu widzenia kogoś, z kim nie chcielibyśmy mieć zapewne nic wspólnego.”
- „Czytelnia Osobista”
