CzytanieToPrzygoda.pl o książce „Kto zabił mojego ojca”
Książka zaczyna się jednak w sposób klasyczny. Oto syn wyraża żal do ojca za traumatyczne dzieciństwo, za rzadkie okazywanie miłości, krzyk i przemoc oraz tępienie odmienności. Czytając owe kilkadziesiąt stron, miałem przed oczami Gnój Wojciecha Kuczoka. Choć realia odmienne i kształt rodziny też inny, problem pozostaje ten sam i reakcja nastolatka podobna — opuszczenie domu. Ucieczka u Kuczoka dosłowna, u Louisa przybiera postać wyjazdu młodego człowieka do szkoły w innym mieście (autor pisał o tym w swoim debiucie Koniec z Eddym). Podobieństwo obu tekstów wyraża się również zestawieniem postaw ojca i syna po latach, próbą doprowadzenia do pojednania. Do wymiany zdań w rzeczywistości nie dochodzi, narrator francuskiej fabuły jednak zdaje się odsuwać dawne krzywdy na drugi plan, widząc schorowanego, dogorywającego ojca i rozumiejąc przyczyny tego, co działo się przez lata w rodzinnym domu. Obwinianie rodzica ustępuje miejsca oskarżeniu systemu organizacji państwa o segregację społeczeństwa i piętnowanie tych gorszych, tych, których wygodniej jest nie dostrzegać. To nie pierwszy raz w twórczości Francuza. Losy bohatera Historii przemocy, drugiej jego powieści, stanowią egzemplifikację systemowego przyszywania łatki tym, którzy nie pasują do pożądanego, społecznego wzorca.
Spośród trzech wydanych po polsku utworów Edouarda Louisa temu ostatniemu najbliżej do publicystyki. Cierpi na tym strona literacka. Z drugiej strony tom Kto zabił mojego ojca odbieram jako podsumowanie wymowy dotychczasowej twórczości nowej twarzy francuskiej prozy.
Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji
O AUTORZE
Édouard Louis pochodzi z północnej Francji. Koniec z Eddym, debiutancka powieść Louisa (po polsku ukazała się w 2019 roku), odniosła niebywały sukces: autor otrzymał pierwszą w życiu nominację do Nagrody Goncourtów, jednej z najbardziej prestiżowych nagród literackich na świecie, a książka sprzedała się we Francji w setkach tysięcy egzemplarzy i została opublikowana za granicą w 25 językach. Od tego czasu Louis napisał cztery kolejne, osnute na faktach powieści – wszystkie ukazały się w polskiej edycji w Wydawnictwie Pauza: w 2018 roku poznaliśmy Historię przemocy, następnie Kto zabił mojego ojca (w 2021 roku), Zmagania i metamorfozy kobiety (w 2022 roku) oraz najnowszą Zmianę, której francuska premiera pt. Changer: méthode odbyła się w 2021 roku, a teraz mamy przyjemność zaprezentować ten tekst polskiemu czytelnikowi. Édouard Louis odnosi coraz większe sukcesy, adaptacje jego książek trafiają na deski teatrów na całym świecie, a autor jest zapraszany do udziału w wielu dyskusjach dotyczących problemów społecznych, wykluczenia, a także osób LGBT+. Udziela się również politycznie, protestując przeciwko opresyjnym rządom, przemocy ze strony policji, rasizmowi.
