„Historia przemocy stanowi doskonałą odsłonę, rodzącego się w obliczu doznanej niespodziewanie agresji, odizolowania. (…) Historia przemocy to książka dość niejednoznaczna w odbiorze. Jej narracja jest nielinearna, francuski prozaik umiejętnie przeplata ze sobą dwa plany czasowe, mieszając teraźniejszość z przeszłością, zmieniając punkty widzenia kolejnych obserwatorów. To dość ciekawy i na swój sposób oryginalny zabieg, który nadaje powieści interesującego i osobliwego wymiaru. (…) Ta elektryzująca, paradoksalnie hipnotyzująca opowieść jest mocnym i zdecydowanym literackim uderzeniem bez przesadnego epatowania przemocą i wulgarnym detalem. To właśnie stanowi o jej sile.
- Dominika Rygiel, „Bookiecik”
