„Przyjaciel jest ostentacyjnie zmyślony i realistyczny zarazem. Zmyślenie przejawia się we wspomnianej intertekstualności, z której powstało w tej powieści wszystko, łącznie z Apollem. Realizm to natomiast przypadkowość, wszechobecny absurd i wyraźne podkreślenie faktu, że najlepsze zakończenie, jakie czeka nas wszystkich w życiu, to starzenie się i śmierć. Zwierzęta różnią się od ludzi tym, że na swojej życiowej drodze nie wierzą w żadne narracje; żaden pogląd nie wydaje im się prawdziwszy od innego – nie stworzyły mitologii, religii, kina i fake news.”
- Krystian Wojcieszuk, „ArtPapier”
