Autor kanału youtube „Czytanie To Przygoda”  opowiada o swoich wrażeniach po lekturze Pięknej młodej żony autorstwa Tommy’ego Wieringi

„Historię poznajemy z punktu widzenia Edwarda, co działa na plus dla powieści, gdyż Wieringa dobrze radzi sobie z opisywaniem stanu głównego bohatera, jego portret jest oddany z dużą dokładnością, postać ma wiele wymiarów. (…) Jak zawsze w Pauzie, powieść otrzymała przepiękną szatę graficzną autorstwa Tomasza Majewskiego, a oprócz okładki na uwagę zasługują także jej wewnętrzne strony. (…) Piękna młoda żona jest książką, którą pochłoniecie bez problemu w jeden wieczór, najlepiej przy lampce wina, jednak po lekturze zostaniecie z problemami bohaterów na długi czas. Wierindze udało się stworzyć powieść bez fajerwerków, w której nie stawia się na efektowność historii, lecz bynajmniej nie wpływa to negatywnie na siłę jej oddziaływania na czytelnika. Warto poświęcić parę godzin (dosłownie!), by wniknąć w świat, w którym Wieringa buduje najpierw piękny dom na bardzo wątłych fundamentach i obserwuje, jak ściany zaczynają pękać, a całość za chwilę runie.„

– „Zwyczajnie i szaro?”

„Tommy Wieringa stworzył dzieło, które idealnie nadaje się do dyskusji. Wydawnictwo Pauza wydaje książki, które wybitnie pasują do Dyskusyjnych Klubów Książki – nie mają jasnych ścieżek, ich zakończenia zaskakują, a postaci i problemy naprawdę dają czytelnikowi wiele do myślenia. (…) Książka wybitna. Świetna.”

– „Pokój Geeka”

„Zadziwia mnie wielopłaszczyznowość 126 stron i niezwykła umiejętność autora: otóż potrafi opowiadać o sprawach ważnych i istotnych w sposób niezwykle oszczędny, a jednocześnie celny, trafiający w samo sedno.”

– Konrad Urbański, „Za mało regałów”

„Dlaczego mamy wątpliwości, skoro mamy wszystko? Kariera jest, piękna młoda żona u boku, dom, udane życie. Zazdrość wzmacniająca pożądanie. Dziecko wydaje się tylko dopełnić szczęścia. Dlaczego zatem niszczymy wszystko? Gdzie tkwi źródło wirusa, który niszczy? Wieringa mimo pewnych uproszczeń napisał powieść, która nie daje odpowiedzi, ale jest szczerą, całkiem brutalną wiwisekcją męskości. Warto się temu przyjrzeć, bo z przewidywalnej, prostej historii Wieringa wydobył uniwersalny dramat..”

– Wojciech Szot, „Zdaniem Szota”