„Lundgren bezbłędnie obnaża nasze czułe miejsca – bezbronność, tęsknotę, słabość wobec własnego umysłu. W tym mroku zostawia nam jednak lampkę na parapecie okna – sugestię by otworzyć się na szerszą, nieantropocentryczną perspektywę.”

„Świetna pozycja! Na pewno będę do niej wracać, bo czuję, że z każdą ponowną lekturą w tych opowiadaniach można będzie odnaleźć coś, czego nie widziało się za pierwszym razem.”

„Bohaterowie opowiadań Lund­gren wyczuwają istnienie czegoś ponad to, co widać. Przez niewielką szczelinę dostaje się do ich życia jakiś niepokój, myśl odbita w oczach dzikiego zwierzęcia.”

„Interesujący eksperyment, efekt wart ryzyka (…). Intrygujący tom!”

„Lubię takie subtelności, lubię, kiedy pozornie nic się nie dzieje, a zamiast tego mamy szansę obserwować rodzące nie emocje, stany ducha i uczucia. To taka bliskość z bohaterem, która wbrew pozorom rzadko się zdarza. Nie słuchamy jego wewnętrznych monologów, nie porywa nas style opowiadania swojego świata, bohater po prostu tu jest. I robi swoje, mozolnie zmagając się z rzeczywistością złożoną z drobiazgów, detali, niepowodzenia, rozczarowań, lęków i trosk. Ale także małych radości, spełnień i chwil wytchnienia. Taka literatura do mnie przemawia.”