Rozerotyzowana, histeryczna, szaleńcza i prawdziwa. Książka «Zgiń, kochanie» Ariany Harwicz – recenzja w Radiu „Kraków Kultura”
Czeka zatem na was wielopłaszczyznowa powieść, która tylko pozornie jest krótka i zwięzła. Jej kontynuacja bowiem odbędzie się w waszych głowach, bez względu na to czy będziecie mieli na to ochotę czy nie. Ten rodzaj pisania, ale też wybrany temat osadzają się w myślach, prowokują, zadają pytania. To nie tylko inteligencja autorki i zmysł obserwacji, to nie tylko odwaga w stawianych tezach i przedstawianiu tematu, to nie tylko brak woalek tematycznych (literacko jest bowiem zdobnie i bogato) – to świetne spojrzenie na współczesność, ale też literatura, która ma szansę być czytana przez kolejne dekady, mam jednak nadzieję, że niezrozumienie bohaterki, jej obcość i walka między wieloma „ja” będzie tylko pieśnią przeszłości, a przyszłość pozwoli na zrozumienie, wolność, na celebrowanie kobiecości w pełni, w każdej odsłonie.
Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji
O AUTORZE
Ariana Harwicz jest jedną z najbardziej odważnych współczesnych pisarek argentyńskich. W swoich kilku powieściach i sztukach teatralnych porusza tematy uznawane za tabu: jej książki są brutalne, erotyczne, podważają sens istnienia tradycyjnych ról społecznych. Zgiń, kochanie to jej pierwsza powieść, która ukazała się w 2012 roku, natychmiast zdobyła uznanie krytyki literackiej i kilka ważnych nagród. W 2018 roku powieść została przełożona na angielski i nominowana do Międzynarodowej Nagrody Bookera, wraz z Biegunami Olgi Tokarczuk.
Książki Pauzy wspomniane w recenzji
Promocja
