Wyborcza o „Mój rok relaksu i odpoczynku” - recenzja
„Ottessa Moshfegh wygląda jak grzeczna dziewczynka. Bywa arogancka, ekshibicjonistyczna, wyzywająca, niepoprawna, cyniczna i (czasem) romantyczna. No i pisze tak, że szczęka opada. (…) Lektura Mojego roku relaksu i odpoczynku to niezwykłe, dezorientujące doświadczenie, niedające się porównać z niczym we współczesnej prozie. (…) Bohaterkę Moshfegh trudno polubić – jest zarozumiała, samolubna, emocjonalnie zablokowana, niezdolna do zwykłej ludzkiej życzliwości. A jednak jej opowieść wciąga i śmieszy (trafne i bezlitosne opisy światka sztuki nastawionego na łatwe efekty i wykalkulowane skandale). (…)
Między wierszami znajdziemy inną opowieść – o skrzywdzonej dziewczynce, która mimo wszystko chciałaby znaleźć drogę do „miejsca tak rozświetlonego radością i podnieceniem, że na początku byłaby nimi oślepiona”. A także o infantylnym embrionie, który nie przekształcił się jeszcze w dorosłego człowieka, i o pokrętnej żałobie po nieczułych rodzicach, których dom bohaterka zachowuje jako przypomnienie, że „kiedyś miała jednak kogoś bliskiego”. Czy jej wewnętrzna podróż dokądś prowadzi? To zależy od tego, jak zinterpretujemy zakończenie.
Wieloznaczna, melancholijna proza przylega do naszych czasów jak rękawiczka do dłoni.”
- Juliusz Kurkiewicz, „Wyborcza”
Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji
O AUTORZE
Ottessa Moshfegh urodziła się w Stanach Zjednoczonych, ale pochodzi z rodziny wielokulturowej: jej matka urodziła się w Chorwacji, a ojciec, jest pochodzącym z Iranu Żydem. Być może z tego powodu autorka uważa się za osobę nietypową i od dawna pociąga ją wszelka odmienność, co widać w jej powieściach i opowiadaniach. Moshfegh, uznana przez literackie pismo „Granta” za jedną z najbardziej obiecujących pisarek młodego pokolenia, jest laureatką wielu nagród literackich, między innymi Pushcart Prize, O. Henry Award i Plimpton Discovery Prize.
Za pierwszą powieść, wydaną w 2016 po polsku pod tytułem Byłam Eileen (Wydawnictwo W.A.B., 2015), potem wznowioną w Pauzie w 2024 roku pod tytułem Eileen, autorka była nominowana do National Book Critics Circle Award i do Nagrody Bookera, jak również otrzymała prestiżową PEN/Hemingway Award za debiut. Jej teksty ukazują się w pismach literackich „Granta”, „The New Yorker, „The Paris Review”.
W Pauzie Ottessa Moshfegh „debiutowała” powieścią Mój rok relaksu i odpoczynku (2019), która była już kilkakrotnie dodrukowywana. Kilka miesięcy po premierze powieści, do której okładkę zaprojektowały Sztuczne Fiołki, zaczęła się pandemia i książka idealnie trafiła w gusta czytelników spędzających długie dni w domach tak, jak bohaterka Roku…
W 2021 roku ukazały się opowiadania Moshfegh pod tytułem Tęsknota za innym światem, a w październiku 2023 roku do rąk polskich czytelników trafiła najnowsza powieść autorki, Lapvona. 2024 rok przyniósł nowe wydanie Eileen oraz ekranizację też powieści.
W styczniu 2025 roku ukaże się wydana w USA w 2020 roku powieść Śmierć w jej dłoniach.
Książki Pauzy wspomniane w recenzji
