Recenzja książki „Fuga” – Mood Scent Bar

Groff ma niezwykły talent do układania zdań, które rozdzierają serce. Intrygujących, precyzyjnych fraz, których siła kryje się nie w czytanych kolejno słowach, a w uczuciach, jakie wywołują. W jej historiach często nie dzieje się nic szczególnego, a jednocześnie wydarza się wszystko. Niezależnie, czy pisze o dziennikarce uciekającej z ogarniętego wojną Paryża, chorej na polio pływaczce, starszej kobiecie wspominającej młodzieńczą fascynację argentyńskim playboyem, prawniczce na urlopie macierzyńskim, która zapisuje się na kurs poezji, czy nastolatce patrzącej na to, jak w jej rodzinnym mieście wybucha skandal, potrafi subtelnie odsłonić tę samą rozpadlinę, zajrzeć do najmiększych, a często i najciemniejszych zakamarków umysłu, tych miejsc, o których zapominamy na co dzień, by po prostu przeżyć; potrafi zajrzeć w epicentrum nieustającej kobiecej pandemii fugi.