Autor umiejętnie żongluje nastrojem Czytelniczki/Czytelnika. Trudno nie śmiać się z próby przerobienia jednej z książek bohatera tej powieści na język filmowy. Albo przy wątku gubienia przez niego książki o Zagładzie – swoją drogą ta historia wydaje się świetną metaforą próby nie życia tylko przeszłością.
Można wzruszyć się postacią babci, do której Autor wysłał pocztówkę w jej rodzinnego miasta („Napisałem babci, że w lobby mojego hotelu podają do herbaty kremówki. A wczoraj w wyszukanej restauracji pierwszym daniem był rosół z kreplech. I mimo że nie znalazłem jej domu, wszystko w Warszawie przypomina mi o niej”).
Rafał Kowalski
Rafał Kowalski o „Ostatni Wywiad” Eshkol Nevo
Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji
O AUTORZE
Eshkol Nevo urodził się w Jerozolimie, imię otrzymał po dziadku, premierze Izraela w latach 1963-1969, a babcia autora urodziła się i wychowała na warszawskiej Pradze. Jest autorem powieści, opowiadań oraz utworów dla dzieci, a także wykładowcą – uczy twórczego pisania w założonej przez siebie szkole. W Polsce ukazały się dotychczas trzy jego książki: Do następnych mistrzostw (2012), Neuland (2014) i Samotne miłości (2016) – wszystkie trzy nakładem Wydawnictwa Muza. Za debiutancką powieść – ארבעה בתים וגעגוע (ang. tytuł Homesick) – otrzymał kilka nagród literackich, był też laureatem nagrody izraelskiego Stowarzyszenia Wydawców aż trzykrotnie, w latach 2005, 2008, 2011. Jego utwory tłumaczono na angielski, francuski, niemiecki, włoski i arabski. Uznawany obok Amosa Oza, Dawida Grosmana i Etgara Kereta za jednego z najwybitniejszych izraelskich współczesnych pisarzy. W Pauzie ukazała się powieść Ostatni wywiad.