Nowalijki o „Wyspa Kobiet” Lauren Groff
Wyspa kobiet łączy w sobie elementy powieści historycznej i fikcji literackiej, a sposób pisania oraz język opowieści współgra z czasem wydarzeń, czy w szerszym kontekście ze średniowieczem w ogóle. Autorka postawiła przed sobą niełatwe zadanie, ale udało jej się pokazać silną, targaną wieloma sprzecznymi emocjami kobietę, która na kartach książki zmienia się, dojrzewa, odkrywa zarówno swoją seksualność, jak i powołanie do służby, z opisaną ze szczegółami codziennością w zakonie. Do tej pory czytelnik mógł sięgnąć po Imię róży Umberto Eco, aby zaznajomić się z realiami życia zakonników, teraz może przeczytać (pod wieloma względami ciekawszą) opowieść o zakonnicach – oczywiście w kontekście szeroko rozumianej literatury pięknej czy beletrystyki. Język prozy Groff jest manieryczny, wymaga wczytania się w rytm niespiesznie snutej opowieści, w kompozycji której dominuje mowa pozornie zależna, wymuszająca na czytelniku uważność podczas lektury.
Tomasz Radochoński
Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji
O AUTORZE
Lauren Groff pochodzi ze stanu Nowy Jork. Jej debiutancka powieść, wydana w 2008 roku, została nominowana do Orange Prize i uznana za jedną z najlepszych książek roku w USA. Nominowana do National Book Award w 2018 roku Floryda to pierwszy zbiór opowiadań autorstwa Groff, który ukazał się po polsku. Przy okazji premiery Florydy autorka odwiedziła w maju 2019 roku Kraków, Wrocław i Warszawę.
W 2022 roku ukazała się po polsku powieść Wyspa kobiet, również nominowana do National Book Award.
Trzecia powieść, Fatum i furia z 2015 roku, zapewniła pisarce nominacje do prestiżowych nagród National Book Award i 2015 National Book Critics Circle Award for Fiction; w 2023 roku trafiła do rąk polskich czytelników w nowym przekładzie Jerzego Kozłowskiego. Fuga to debiutancki zbiór opowiadań Groff z 2009 roku.
