Na miejscu kobiet. Recenzja książki Eimear McBride „Coś nie tak. Kobiecość i wstręt”, Anna Augustyniak, Kultura Liberalna
Esej to trudna forma, ale irlandzkiej pisarce Eimear McBride udało się skonstruować go tak, by utrzymać uwagę czytelników aż do końca książki, a to dzięki przytaczanym racjom, podbudowanym mnóstwem przykładów z naszej popkulturowej współczesności oraz akademickim cytatom. „Coś nie tak. Kobiecość i wstręt” jest strumieniem uświadomionej złości i zrywaniem zasłony z kultury, która zmusza kobiety do nieustannego podkreślania swojej atrakcyjności fizycznej, która równolegle sprawia, że jest ona postrzegana jako kawałek mięsa do skonsumowania, co wzbudza wobec niej pogardę.
Anna Augustyniak, Kultura Liberalna
Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji
O AUTORZE
Eimear McBride urodziła się w Liverpoolu, jako trzylatka wyjechała z rodzicami do Irlandii, skąd pochodzili. Dzieciństwo spędziła na wyspie,
a w wieku siedemnastu lat przeprowadziła się do Londynu, gdzie zaczęła studia w The Drama Centre, choć ostatecznie nie została aktorką.
Pierwszą powieść, A Girl Is a Half-formed Thing, napisała w zaledwie sześć miesięcy, ale na jej publikację czekała aż dziewięć lat, do 2013 roku. Książkę nagrodzono między innymi Goldsmiths Prize, Desmond Elliott First Novel Award oraz Baileys Women’s Prize for Fiction. W 2016 roku opublikowano drugą powieść, Pomniejsi wędrowcy, (także nagrodzoną Goldsmiths Prize oraz James Tait Black Memorial Prize), zaś w 2020 roku trzecią, najnowszą powieść autorki, The Strange Hotel. Pomniejsi wędrowcy, w przekładzie Marii Zawadzkiej-Strączek, trafiają do rąk polskich czytelników wraz z esejem Coś nie tak. Kobiecość i wstręt, w przekładzie Agi Zano.
