fbpx

Zobacz nowości: Miałam tak wiele

Wydawnictwo
Pauza

Koczowniczka o „Archiwum zagubionych dzieci”

„Jadą więc samochodem, zwiedzają różne miasta, rozmawiają. Rodzice, wychodząc z założenia, że dzieci trzeba traktować jak dorosłych, nie oszczędzają im wiedzy o okropieństwach. Ojciec opowiada o tragicznym losie Indian, matka wyszukuje w radio informacji o imigrantach i ciągle o nich mówi, jedzie nawet do miejscowości, w której wykonywana jest deportacja, i nie panując nad rozpaczą, na oczach własnych dzieci wpada w histerię. (…) Czy ci rodzice są skrajnie bezmyślni, ślepi na sygnały ostrzegawcze? Chyba jednak nie; oni po prostu tak się przejmują tragedią Indian i małych cudzoziemców, że nie umieją przestać o nich myśleć i mówić. Może nie da się jednocześnie być i dobrym rodzicem, i aktywnym działaczem społecznym?

(…) Nieudane nawiązanie do „Bram raju”, mało wiarygodne fragmenty oraz rozwlekłość obniżają jakość tej powieści, ale i tak warto ją przeczytać ze względu na aktualny temat społeczny i na postacie, które są interesujące, inteligentne, zdolne do empatii, a przy tym wcale nie wyidealizowane. Ważne też, że autorka potrafi wzruszyć czytelnika. I to niekoniecznie opisem gehenny małych cudzoziemców, ale na przykład wątkiem opowiadającym o tym, jak Chyże Pióro gromadzi zdjęcia i nagrania dokumentujące podróż, by dać je przyszywanej siostrze. Bo wbrew temu, co sądzą rodzice, chłopiec doskonale wie, że ich rodzina się rozpadnie. Wie też, że pięcioletnia Memphis nie będzie w stanie zachować w pamięci tylu wspomnień co on, dziesięciolatek…”

- Koczowniczka o ch
Screenshot 2022 01 04 at 19.27.21
Screenshot 2022 01 04 at 19.27.28
Screenshot 2022 01 04 at 19.27.35
Screenshot 2022 01 04 at 19.27.44

Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji

VALERIA LUISELLI foto ©DiegoBerruecos 2

O AUTORZE

Valeria Luiselli jest meksykańską pisarką mieszkającą w Nowym Jorku. W dzieciństwie jako córka dyplomatów wiele podróżowała i mieszkała w różnych krajach, dzięki czemu jest dwujęzyczna. Jej powieści i eseje zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków. Za pierwszą książkę, Nieważcy (Wydawnictwo WAB, 2016), zdobyła główną nagrodę za debiut przyznawaną przez „Los Angeles Times”. Jej druga powieść, Historia moich zębów (Wydawnictwo WAB, 2017), znalazła się w finale National Book Critics Circle Award i Best Translated Book Award oraz zdobyła nagrodę „Los Angeles Times” za najlepszą prozę roku. Luiselli charytatywnie pracowała jako tłumaczka w sądzie dla młodych uchodźców z Ameryki Środkowej, którzy próbowali zalegalizować pobyt w Stanach Zjednoczonych. Na podstawie jej osobistych doświadczeń powstał esej Tell Me How It Ends: An Essay in 40 Questions opisujący przeżycia dziecięcych imigrantów. Archiwum zagubionych dzieci to pierwsza książka Valerii Luiselli napisana po angielsku i pierwsza, która ukazuje się nakładem Wydawnictwa Pauza.

Książki Pauzy wspomniane w recenzji

książka: 49,90 
e-book: 44,90 
Scroll to Top