Literacka Kavka o „Zgiń, kochanie”
„Trudno nie docenić tej prozy, jeszcze trudniej ją zbagatelizować, najtrudniej jednak pogodzić się z tym, że świat matki nie jest taki, jaki przedstawiają zaangażowane w macierzyństwo media, celebryckie wpisy oraz cała masa innych kobiet – matek, którym wstyd się przyznać do tego, że stając się matkami nie pozbywają się własnego „ja”. (…) Ogromnie się cieszę, że taka lektura trafiła do polskiego czytelnika. (…) Czeka zatem na was wielopłaszczyznowa powieść, która tylko pozornie jest krótka i zwięzła. Jej kontynuacja bowiem odbędzie się w waszych głowach, bez względu na to czy będziecie mieli na to ochotę czy nie. Ten rodzaj pisania, ale też wybrany temat osadzają się w myślach, prowokują, zadają pytania. To nie tylko inteligencja autorki i zmysł obserwacji, to nie tylko odwaga w stawianych tezach i przedstawianiu tematu, to nie tylko brak woalek tematycznych (literacko jest bowiem zdobnie i bogato) – to świetne spojrzenie na współczesność, ale też literatura, która ma szansę być czytana przez kolejne dekady nie dezaktualizując się (choć miejmy nadzieję, że stanie się reliktem).”
- „Literacka Kavka”
Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji
O AUTORZE
Ariana Harwicz jest jedną z najbardziej odważnych współczesnych pisarek argentyńskich. W swoich kilku powieściach i sztukach teatralnych porusza tematy uznawane za tabu: jej książki są brutalne, erotyczne, podważają sens istnienia tradycyjnych ról społecznych. Zgiń, kochanie to jej pierwsza powieść, która ukazała się w 2012 roku, natychmiast zdobyła uznanie krytyki literackiej i kilka ważnych nagród. W 2018 roku powieść została przełożona na angielski i nominowana do Międzynarodowej Nagrody Bookera, wraz z Biegunami Olgi Tokarczuk.
