„Autorka koncentruje się na indywidualnym, prywatnym czy wręcz intymnym doświadczeniu ale nawet wtedy nie udaje się całkowicie uciec od wymiaru społecznego. Dostajemy wszak mikro-historie z „centrum świata”, z bogatego państwa globalnego Zachodu/Północy i to uprzywilejowanie widać szczególnie w opowiadaniu Carla najlepszym, moim zdaniem, w całym zbiorze, gdzie opis małżeńskiego wypalenia rozgrywa się na tle etycznych wątpliwości dotyczących zagranicznych adopcji.”