krytyka polityczna

„Bohaterka z racji swojego pochodzenia, ale połączonego z już nabytymi kompetencjami kulturowymi, zajmuje specyficzną pozycję poznawczą. Widzi konwencjonalność świata, w którym się obraca, a który jej znajomi traktują jako oczywisty i naturalny. Języki, które w tych środowiskach obowiązują – feminizmu, politycznej poprawności – demaskuje jako ograniczone i sztuczne. Widzi konwencjonalność życia klasy średniej i przez to wciąż czuje się inna, zawsze niedopasowana. (…) W każdym razie ten splot genderu i klasy z niegrzecznym romansem wydał mi się interesujący.„

–  Kinga Dunin, „Krytyka Polityczna„