„Na samym początku muszę powiedzieć, że Przyjaciel jest pięknie trudną książką. To literatura, którą powinno się chłonąć bardzo powoli. Analiza każdego ze zdań, na pewno wzbogaci czytelnicze odczucia. Nie można się tutaj spieszyć. Interpretacja pozostaje indywidualna. To, w jakim momencie życia jesteś, będzie miało ogromny wpływ na odbiór dzieła Sigrid Nunez. Tematyka poruszająco ciężka, obecność ogromnej ilości wzniosłych cytatów oraz forma, nie należą tutaj do prostych. (…) Sięgając po Przyjaciela nie nastawiałam się na konkretne przeżycia. Czułam, że wzruszę się, czytając o wyjątkowości psów. Tak też się stało. Dostałam tutaj dużo więcej. Akcja nie pędzi do przodu, w tej książce wszystko kręci się blisko miniaturowego mieszkania. W nim zaś, niczym w baśni, przelatują nad głową miliony myśli. Można je kopiować, zapisywać. One uderzają, poruszają i obezwładniają dogłębnie. Choć Sigrid Nunez wypracowała w swoim stylu prostotę, czułam się zamknięta w jej świecie przenikliwie mocno. ”
- „Pokój Geeka”