Czas Kultury o „Wyspa Kobiet” Lauren Groff
Pod względem narracyjnym „Wyspa kobiet” to typowy bildungsroman. Losy Marii śledzimy od lat młodzieńczych aż po jej pogrzeb (i pierwsze dni po nim). Obserwujemy jej przemiany, awans w hierarchii klasztoru oraz niekończącą się pracę na rzecz przekształcenia Shaftsbury z żałośnie biednej ruiny w tytułową wyspę kobiet – jedno z najwspanialszych opactw Europy, zamożne i bogate w cuda kultury i architektury. Łatwo dać się ponieść delikatnej, lirycznej prozie Groff – powolnemu upływowi czasu mierzonego następowaniem po sobie pór roku, kalendarzem liturgicznym, ale też imionami sióstr wstępujących do klasztoru bądź składanych na wieczny odpoczynek w jego kryptach. W posłowiu autorka dziękuje zakonnicom z amerykańskiego opactwa za ukazanie jej „zdumiewającego piękna życia klasztornego” – jeśli jej celem było oddanie tego piękna, to w „Wyspie kobiet” bez wątpienia go osiągnęła. Ale…
Czas Kultury
Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji
O AUTORZE
Lauren Groff pochodzi ze stanu Nowy Jork. Jej debiutancka powieść, wydana w 2008 roku, została nominowana do Orange Prize i uznana za jedną z najlepszych książek roku w USA. Nominowana do National Book Award w 2018 roku Floryda to pierwszy zbiór opowiadań autorstwa Groff, który ukazał się po polsku. Przy okazji premiery Florydy autorka odwiedziła w maju 2019 roku Kraków, Wrocław i Warszawę.
W 2022 roku ukazała się po polsku powieść Wyspa kobiet, również nominowana do National Book Award.
Trzecia powieść, Fatum i furia z 2015 roku, zapewniła pisarce nominacje do prestiżowych nagród National Book Award i 2015 National Book Critics Circle Award for Fiction; w 2023 roku trafiła do rąk polskich czytelników w nowym przekładzie Jerzego Kozłowskiego. Fuga to debiutancki zbiór opowiadań Groff z 2009 roku.
