„Pajtim Statovci nie jest albańskim pisarzem, nie mieszka w Albanii, nie pisze po albańsku, a jednak w powieści Przejście udało mu się oddać albańską rzeczywistość, jednocześnie nadając jej uniwersalny wymiar. I nie chodzi tu bynajmniej o wierne odwzorowanie tamtejszych realiów, gdyż „fakty niejednokrotnie zagrażają prawdzie”, jak sugeruje motto autorstwa Amosa Oza – faktografia nie jest konsekwentnie przestrzegana, a szczegóły opisywanych wypadków leżą poza sferą prawdopodobieństwa. Chodzi raczej o rzeczywistość emocjonalną, odczuwaną przez współczesnego człowieka, skonfliktowanego samego ze sobą i ze swoim dziedzictwem. (…) Emigracja w powieści Statovciego jest rytuałem przejścia, którego pomyślne zakończenie jest możliwe tylko dzięki powrotowi do swoich korzeni i przyjęciu odrzucanego do tej pory dziedzictwa.”
- Karolina Wilamowska, „Magazyn Wizje”
