Odpowiedzi na pytania przyjmują często formę odrębnych narracji, które pozwalają nam wniknąć w osobistą historię bohatera, sięgnąć do źródeł jego najważniejszych relacji (przede wszystkim z żoną, dziećmi i przyjaciółmi) i pisarskich dylematów. Fascynujące jest u Nevo skupienie na temacie opowiadania i tworzenia historii, które jest formą kłamstwa. Samo życie staje się u niego często pretekstem do opisania go, a realne wydarzenia i dialogi (w tym z najbliższymi) okazują się wartościowe jako materiał do „ufikcyjnienia”, literackiej anegdoty - wszystko, co przeżyte i zasłyszane, może stać się literaturą. Narrator, odpowiadając na, nierzadko prowokacyjne, pytania czytelników, konfrontuje się z samym sobą, niejako opowiada siebie na nowo. Na ile jednak przeznaczony do publikacji tekst może być całkowicie szczery?
Karolina Lubczyńska, blog „Czytu Czytu”
