7 książek dla dorosłych – recenzja „Ptaków” Samanty Schwebelin w Gazecie Wyborczej – Michał Nogaś
Dla tych, którzy lubią opowiadania
W krótkich, świetnie skonstruowanych i zaskakujących opowiadaniach argentyńska pisarka łączy to, co realne, z tym, co nieprawdopodobne, sięgając po elementy thrillera, powieści grozy czy drogi, a także odwołując się do twórczości mistrzów literatury iberoamerykańskiej. Potwierdza również swój ogromny talent, który mogli już poznać czytelnicy jej powieści, choćby świetnej i zekranizowanej przed dwoma laty (do zobaczenia na Netflixie) „Bezpiecznej odległości".
Schweblin zabiera czytelnika na pustkowie, gdzie porzucane są panny młode, i do baru stojącego pośrodku niczego, który prowadzi niskorosły mężczyzna, opowiada o byłym małżeństwie, którego córka żywcem pożera małe ptaszki, przedstawia Pana Syrenę, który pragnie szczęścia i jest też je w stanie zapewnić, pisze też o motylach, które nagle pojawiają się przed jedną ze szkół podstawowych. „Ptaki" pełne są hipnotyzujących obrazów, które na długo pozostają w pamięci.
Autorzy Pauzy, o których mowa w recenzji
O AUTORZE
Samanta Schweblin urodziła się w 1978 roku w Buenos Aires, obecnie mieszka w Berlinie. Opublikowała trzy zbiory opowiadań oraz dwie powieści, a jej proza ukazywała się w antologiach i czasopismach, takich jak „The New Yorker”, „Granta”, „The Drawbridge”, „Harper’s Magazine” i McSweeney’s. Pierwsza książka autorki El núcleo del disturbio (2002) otrzymała nagrodę argentyńskiego Fondo Nacional de las Artes, w tym samym roku Schweblin wygrała też konkurs na opowiadanie. W 2008 roku przyznano jej nagrodę Casa de las Américas za zbiór Ptaki (angielski przekład w 2019 otrzymał nominację do Man Booker International Prize). W 2010 wybrana przez „Granta” do grona dwudziestu dwóch najlepszych hiszpańskojęzycznych twórców poniżej trzydziestego piątego roku życia. Debiutancka powieść Schweblin Bezpieczna odległość (2014, polski przekład Tomasza Pindla – 2020) nagrodzono Premio Tigre Juan (2015) i Shirley Jackson Award (2017), a także nominacją do Man Booker International Prize (2017). Trzeci zbiór opowiadań Siete casas vacías wydano w 2015, a jego angielski przekład w 2022 nagrodzono National Book Award. Powieść Kentuki ukazała się w 2018 (wydanie polskie 2020) i również nominowano ją do Man Booker International Prize. Utwory Schweblin przetłumaczono na ponad trzydzieści języków. W 2021 Bezpieczną odległość zaadaptowano na film, dostępny obecnie na platformie Netflix, wyreżyserowany przez Claudię Llosę, na podstawie scenariusza Llosy i samej Schweblin.
