„Aubert pisze o trudnych próbach. Konfrontacje z emocjami wywołanymi przez trudne sytuacje określają tutaj poziom napięcia każdego tekstu. Wzmacniają go otwarte zakończenia, czasem dużo bardziej niepokojące niż całość opowiadania. Widać, że pisarka doskonale czuje się w miniaturze literackiej – dobrze wie, iż dramat świetnie pokazują półcienie, bez centralnej ekspozycji. (…) Świetny zbiór miniatur literackich o konfrontacji ze sobą, w której trzeba określić, z czego zrezygnować, a co wziąć na siebie w trudnym związku. Także gdy ten związek daleki jest od ideału. Jest to również opowieść o tym, do kogo i czego przynależymy. Że zawsze nasze szczęście określi jakiś kontekst, ale to nie znaczy, że ten kontekst zdefiniował je właściwie.“